Uitdaging

Invallen, elke dag weer een uitdaging. Zeker wanneer het een nieuwe groep is, een nieuwe school. Helemaal wanneer je in de ochtend om 7.00 uur uit je bed gebeld wordt en halsoverkop naar een groep mag/moet. Wat voor groep wordt het? Hoeveel kinderen zitten er in deze klas? Ligt er wat klaar, wisten ze dat er een invaller kwam, of is het onverwacht en val ik ergens middenin? 

Met een beetje geluk zijn het meerdere dagen achter elkaar in dezelfde groep, zodat je de kans krijgt om de kinderen een beetje kunt leren kennen. Inspelen op hun behoeftes. Weten wat er achter het gedrag van Leerling X schuilt of waarom Leerling Y steeds zo zit te gapen. 

Het allerfijnste is wanneer het een school is waar je vaker geweest bent en waar je eerder een positieve ervaring hebt opgedaan met het invalwerk. Een collega die je fijn op weg helpt, of net precies datgene zegt waardoor je weer verder kan of iets kan oplossen. Waar je weet hoe de gang van zaken is en je niet volledig in het duister tast. Waar de kinderen enthousiast zijn dat je er weer bent. Leerlingen uit andere groepen vragen of je binnenkort ook nog een keer bij hun komt, of vragen naar iets wat eerder aan de orde is geweest. Waar inlogcodes klaar liggen en een briefje wat er die dag op het programma staat. Allemaal kleine dingen die het leuk maken, die je energie geven. Want dat is nodig. Invallen is namelijk niet niks, dat wordt soms nogal eens onderschat. Toch geeft het een ontzettende kick als je aan het eind van de dag alles weer tot een goed einde hebt gebracht en je op die manier voldaan naar huis kunt. 

Ik val nu ongeveer een jaar in (ik ben eind juni 2014 afgestudeerd als leerkracht basisonderwijs) en heb inmiddels dus al een beetje ervaring opgedaan. De ene dag gaat geweldig en geeft een goed gevoel, het gevoel dat ik erbij hoor, niet onderdoe voor mijn collega's. Het volgende moment kan ik me ook een ontzettend broekie voelen, na bijvoorbeeld een voorval wat ik niet direct alleen op kan lossen, pas later bedenk wat ik in een situatie had moeten zeggen of doen of in een klas komen waar je soms gewoon geen idee hebt wat je moet doen. Toch probeer ik lering te trekken uit ieder moment en het zo te zien dat ik net als de kinderen (hopelijk) iedere dag een beetje bij leer. 

Door middel van dit blog wil ik mijn ervaringen en verhalen van het invallen delen. Een mooie uitspraak van een leerling, een grappig voorval of juist frustraties en problemen die soms naar voren komen. Als uitlaatklep, maar ook om dingen later nog eens terug te kunnen lezen en hier lering uit te halen of misschien zelf wel vooruitgang te kunnen zien. 

Want invallen is elke dag weer een uitdaging. 

Sanne